Ilusyon Mo Lang 'Yan

"Isa kang Batang Nineties kung alam mo ang mga 'hidden images' sa 'Use Your Illusion' album cover ng Guns N' Roses."

Isa akong Batang Nineties na diehard fan ng tropa ni AXL ROSE. Noong nasa high school ako ay ipinaglalaban ko ng patayan ang kanyang grupo laban sa paboritong Bunjubi ng klasmeyt at kaibigan kong si Mia. Magmula sa debut album na "Appetite for Destruction" hanggang sa "The Spaghetti Incident?" ay meron akong mga kopya. Hindi nga lang original copies lahat pero kahit na ni-record lang sa Maxell blank tape ay kabisado ko naman ang lyrics ng mga kanta. Hindi ako isang "chorus boy".

Sa lahat ng mga nagawang albums ng GUNS N' ROSES, ang pinakapaborito ko ay ang ikatlo at ikaapat nilang albums na sabay na inilabas noong September 17, 1991, ang "USE YOUR ILLUSION I" at "USE YOUR ILLUSION II".

Instaefbeewayemitter

"Isa kang Batang Nineties kung isa ka sa mga unang nakagamit ng mga kung anu-anong social media sa internet."

Kapag nagbukas ka ng efbee ay tatambak sa harapan mo ang 'di-mabilang na mga litrato ng iyong mga kaibigan at kaaway. Kahit na naaalibadbaran ka nang makita ang sangkatutak na mga larawang kinunan nila bago kumain o pagpapakuha sa isang magarang kotse na hindi naman sa kanila ay wala kang magagawa. Wala ka mang pakialam sa mga balita tungkol sa iba ay patuloy mo itong malalaman.

Ganyan katindi ang teknolohiya. 

Isang pindot lang sa "enter" ng teklada ay naka-broadcast na sa buong mundo ang gusto mong iparating. Hihintayin mo na lang kung sino ang magbibigay ng komento at makikipindot sa "like" o "share".

Fuck You, I Won't Do What You Tell Me

"Isa kang Batang Nineties kung alam mo ang signature song ng RATM."

Noong aking kabataan, pinangarap kong maging isang aktibista dahil gusto kong iparating sa mga kinauukulan ang mga hinaing ko sa gobyerno bilang isang mamamayan ng bansang Pinas. Sa loob-loob ko, handa akong sumama sa mga kilos-protesta sa labas ng Palasyo ng Malacañan. Isisigaw ko ng todo ang boses ng pakikibaka. Itataas ko ang mga karatulang naglalaman ng mga mensahe ng sambayanan. Kakayanin ko ang pagbomba ng mga bombero. Kahit pa mga nalusaw na tae mula sa septic tank ang ibuga ng kanilang mga hose ay sasagupain ko ito ng walang pag-aalinlangan.

Karaniwan sa mga agresibong Juan Dela Cruz, na sabihin nating mga bespren ng administrasyon, ay ganito ang pamamaraan upang mapansin ng mga nakapuwesto.

Ang iba naman, idinadaan sa rakrakan. Gumagamit ng mikropono. Mga instrumentong pang-musika.

Dito nakilala ang grupong RAGE AGAINST THE MACHINE na kinabibilangan nila  Zack de la Rocha (vocalist), Tim Commerford (bassist and backing vocalist), Tom Morello (guitarist), at  Brad Wilk (drummer).

Weird Al Cobain

"Isa kang Batang 90's kung alam mong ginawaan ni Weird Al ng parodya ang Teen Spirit nila Cobain."

Sa mundo ng musika, mayroong mga nilalang na ipinanganak na may talento sa paggawa ng mga awitin. Ang iba naman ay biniyayaan ng kakayanang manggaya ng mga kanta sa pamamarang "OA" upang maging nakakatawa. Parody. Dito nakilala ang Kanong si ALFRED MATTHEW "WEIRD AL" YANKOVIC.

Ang totoo, Dekada Otsenta siya unang narinig ng madla sa kanyang hit single na "Eat It", isang parodya ng "Beat It" ni Michael Jackson. Simula noon ay naging kakambal na ng kanyang pangalan ang pagpapatawa sa pamamagitan ng pagbabago ng mga lyrics at panggagaya ng mga music videos ng mga sumikat na kanta. Sa ngayon, nakagawa na siya ng labing-tatlong albums na naglalaman ng humigit sa 150 pinagsamang parodies at orihinal na mga kanta.

Keso

Sa loob ng sasakyan ay masayang nakikinig ng musikang alternatibo sa Campus Radio 97.1 WLS-FM ang matalik na magkaibigang sina Joshua at Christian nang biglang ipatugtog ang "MMMBop" ng Hanson matapos ang "Where It's At" ni Beck. Ito ang unang pagkakataong pinayagan ng kani-kanilang mga magulang ang dalawa na lumabas ng Maynila para maglibang.

Tangina 'tong LS na ito, bakit ang dalas nitong buwisit na kantang 'to? Lipat natin sa NU.

Teka Josh, nagugustuhan ko 'yan, patapusin mo nalang.

Seryoso ka o nagpapatawa?

Mmm bop, ba duba dop, ba du bop, ba duba dop, ba du bop, ba duba dop, ba du...kaninang umaga ko pa naririnig sa loob ng tenga ko 'yang kantang 'yan. Maganda naman, 'di ba?

Mukha kang gago! Bumibigay ka na ba sa mga boylets na 'yan?

Hihirit pa sa sana ang kaibigan ngunit nailipat na ang istasyon ng radyo.

Sino kaya ang mas mukhang gago, eh alam mo namang nakikinig ako tapos ililipat mo!

Eh ayoko nga 'yang kantang 'yan.

Bahala ka nga sa buhay mo. Magyayaya kang gumala pero mas kupal ka naman sa kupal ng lolo ng lolo ko!

Inilabas nalang ni Christian ang dalang Game Boy at naglaro ng Super Mario Land. Ipinakita niyang nalilibang siya sa pagpindot ng teklada ng mamahaling laruang iniregalo sa kanya ng nanay na Japayuki. Hindi na niya inintindi ang ingay na lumalabas sa radyo.

Nasa Bayabasan

"Isa kang Batang Nineties kung alam mong may milagro daw na naganap sa Agoo."

Kapag sumasapit ang kaarawan ni Mama Mary ay may naaalala akong isang pangyayari noong Dekada NoBenta na pinaniwalaan ng maraming Pinoy. Hindi ito naganap sa mismong birthday ng ina ni Bro pero ito ay may kaugnayan sa pagpapakita ng Mahal na Birhen sa isang lugar sa La Union.

March 6, 1993 ay dumagsa ang halos nasa isang milyong deboto sa AGOO matapos ipahayag ni JUDIEL NIEVA na magkakaroon ng aparisyon ang Birheng Mariya.

Gintong Alak

"Isa kang Batang Nineties kung inakala mong may kaugnayan ang 'Spoliarium' ng Eraserheads sa rape case ni Pepsi Paloma."

Masyado na ang pagsikat ni Tito Sen sa internet. 'Yun nga lang, bilang isang bigotilyong kontrabida ng RH Bill, LGBT groups, at ng mga bloggers.

Nagsimula ang kanyang kalbaryo sa mga netizens nang mabuko na ang isa sa kanyang mga talumpati ay walang pahintulot na naglalaman ng mga artikulo mula sa isang kapwa-blogger. Sa madaling salita, PLAGIARIZED. Lumala ang sitwasyon nang sinabi niyang "Bakit ko naman iku-quote ang blogger? Blogger LANG 'yon." bilang pagtatanggol sa sarili.

The Impossible is Possible Tonight

"Isa kang Batang 90's na diehard fan kung nakipagrakrakan ka sa konsiyerto ng Smashing Pumpkins sa Araneta."

Pagpasok namin sa loob ng Big Dome ay nag-flashback sa akin ang mga alaala noong nawasak ang Araneta sa pagpunta ng Beastie Boys, Foo Fighters, at Sonic Youth sa Pinas. Malamang, halos lahat ng mga nandoon para mapanood ang THE SMASHING PUMPKINS ay ang mga kaedaran ko ring nakapanood ng 1996 "MTV Alternative Nation Tour".

Maraming mga pamilyar na mukha akong nakita. Karamihan sa kanila ay mga miyembro ng mga kombo-kombo noong panahon namin. Hindi ko lang maalala kung saang gig namin sila nakasabay. Naghahanap ako ng mga kakilala kaso ay wala akong natanaw; siguro ay mga big time na sila at may pambili na ng mga VIP tickets 'di tulad noon na pang "general admission" lang.

Kung dati ay mga dugyot kami kapag may konsiyerto, ibahin mo ang mga nakita ko noong gabi. Lamang pa rin ang naka-kulay itim na t-shirt pero hindi na kami mukhang mababaho. May mga nakita pa nga akong mga naka-barong na malamang ay galing pa ng opisina.

Today is the Greatest

"Isa kang Batang 90's na diehard fan kung sinagupa mo ang bagsik ng Habagat para lang mapanood ang konsiyerto ng The Smashing Pumpkins sa Araneta."

Habang hinihintay ang aking maleta sa baggage carousel ng unti-unting nabubulok na NAIA 1 ay may nakita akong dalawang long-haired na puti. May dala silang mga kahong lalagyan ng kung anong instrumentong pangmusika kaya sa tingin ko ay mga rakista silang miyembro ng isang kombo-kombo. August 5 ako dumating mula China kaya bigla akong napaisip na baka kako nakasabay ko sa paliparan ang grupong yayanig sa Araneta, ang THE SMASHING PUMPKINS.

Ako si Green Two

"Isa kang Batang Nineties kung pinangarap mong maging miyembro ng Bioman."

Noong unang panahon, ako ay napadpad sa kaharian ng National Bookstore baon ang misyong makabili ng mga gagamitin ko sa isang proyekto para sa HeKaSi. Sa paghahanap ng mga mukha ng mga naging presidente ng Pilipinas ay napadpad ako sa lugar kung saan makikita ang mga post cards ng zodiac signs. Noon ko lang nalaman na lahat pala ng mga "cancer" na tulad ko ay ipinanganak na matatalino at gwapings. Matagal ko nang nararamdaman iyon kaya hindi ko masyadong pinansin. Ang natapukaw ng aking atensyon ay ang lucky number na "two" at lucky color na "green" - isa itong signos.

Hindi natupad ang pangarap kong ipatawag ng Galactic Union Patrol upang gawing isang pulis pangkalawakang may sidekick na laging nabobosohan, pero ang lucky color at lucky number ng aking astrological sign ay maaaring palatandaan na ako ay isang bloodline ng isa sa limang nilalang na nabudburan ng "Bio Particles" mula sa Bio Robo limang dantaon na ang nakakaraan.

Ang Bahay ni Golay

RODOLFO "DOLPHY" VERA QUIZON, SR.

July 25, 1928 – July 10, 2012

"Isa kang Batang Nineties kung kilala mo si Kevin Kosme."

Anim na dekada ang itinagal ng nag-iisang "Hari ng Komedya" sa industriya ng Pinoy showbis. Labing-tatlong presidente sa loob ng humigit animnapung taon - magmula kay Jose P. Laurel hanggang kay Noynoy Aquino. Sa ganito kahabang itinakbo ng karera sa pagiging artista, sari-saring mga karakter na naisadula ni DOLPHY. Mga tauhang nagpakilala sa masa ng iba't ibang katauhan at mukha ng mundo.

Sa henerasyon nina erpats at ermats, mas nakilala si Pidol sa "John En Marsha" na unang ipinalabas noong 1973. Ayon kay pareng Wiki, ang programang ito ay "the longest-running and most watched primetime sitcom in the Philippines during the 1970s and 1980s". Ang totoo, sa sobrang tagal nito sa teevee ay naabutan ko pa siya sa RPN 9. Kahit na medyo wala pa ako sa kamunduhan noon ay aliw na aliw na akong nanonood sa masayang pamilya ni John Puruntong. Sino ba naman ang makakalimot sa pamatay na "Kayâ ikaw, John, magsumikap ka!" ng biyenan niyang si Doña Delilah? Sesegundahan pa ng ninang kong si Matutina ng "Etcetera, etcetera, etcetera!" ang bawat sermon ng amo. Panalo!

Para naman sa mga Batang Nineties na tulad ko, mas nakilala si Golay bilang si KEVIN KOSME ng "HOME ALONG DA RILES".

Sampu't Sari: Noel Palomo ng Siakol

NOEL PALOMO
"Gawing langit ang mundo."

Kapag ang isang tao ay tinamaan ni Mr. Kupido, may mga bagay na ginagawa nang hindi namamalayan.

Kahit na sandamakmak na mga punks, satanista, at alternatibong banda ang aking hilig ay naisingit ko pa ring pakinggan ng patago ang mga pamatay na kanta ng Air Supply at Bread nang ako ay makaramdam ng kakaibang pagtibok ng aking puso noong Nineteen Kopong Kopong. Kasama yata ito sa gintong aral na ibinahagi sa atin ni Donna Cruz - wala kang magagawa kundi sundin ito. Kapag may nagbibigay sa'yo ng matinding palpitation ay kailangan mo ng malufet na senti songs na pampakalma. Kailangan mo ng cheesy-ness at kabaduyan sa katawan dahil 'yun ang katotohanan. Umamin ka, ginawa mo rin ito.

The World is a Vampire

"Isa kang Batang Nineties kung alam mong ang 'Mayonaise' ay isang kanta mula sa The Smashing Pumpkins."

Dali-daling tumawag sa akin si esmi noong may nabasa siyang FB post tungkol sa isang malufet na konsiyertong magaganap ngayong Agosto.

Nang sabihin ng Labs ko ang mainit-init na balita ay tumayo ang aking balahibo. Kasing-tindi ng aking nararamdaman sa tuwing ako ay natatae at nangangambang hindi na aabot sa kubeta. 'Yung pagkakataong nakita mo na ang inidoro kaso sa sobrang excitement ay hindi umabot ang pururot. Agad kong tinanong with matching crossed fingers kung kailan ang gig dahil baka nandito pa ako sa lupain ng mga singkit. Nagsawa na akong ma-disappoint, matunaw sa inggit, at manghinayang sa tuwing may mga foreign acts na dumadalaw sa Pinas habang ako ay nandito sa China.

OCEANIA TOUR. August 7, 2012. Araneta Coliseum.

Paksyet na malagket. 'Di tulad ng sa The Cranberries at Stone Temple Pilots, nasa Pinas na ako sa petsang nabanggit!

Ayoko munang maniwala dahil baka isa lang itong patawa tulad ng Trespassing: 3-in-1 Reunion Concert featuring The Eraserheads, Rivermaya, at Yano. Pag-uwi ko ng bahay ay hinalukay ko kaagad ang kaharian ni pareng Mark Zuckerberg. Natuwa naman ako ng isa't kalahati nang mahanap ko ang isang official "Live in Manila" FB Page. Pero dahil isang segurista ay hindi pa rin ako naniwala. Kaya ko rin namang gumawa ng sariling pahina sa internet.

Pinindot ko ang teklada ng aking laptop papunta sa website ng grupong hinahangaan ko. WALA ANG PILIPINAS SA TOUR DATES.

Ang Kastilyo ni Takeshi

Takeshi – Kiko Machine

"Isa kang Batang Nineties kung pinangarap mong talunin si Takeshi para masakop ang kanyang kaharian."

Sisimulan ko ang aking entry sa pamamagitan ng isang malufet na pagbati sa wedding anniversary ng utol kong si Pot at ng kanyang butihing maybahay na si Eds. Sana ay maging tito na ako para makapagbuo na ng banda ang mga pamangkin niyo sa amin ng aking labs! Medyo late nga lang ang pagbati dahil noong May 7 sila nagdiwang ng ikatlong taon. Okay lang dahil sabi nga nila, huli man daw ang matsing, basta magaling, ay naihahabol din!

Kapag ang lablayp na nilang dalawa ang napag-uusapan ay naaalala ko ang kantang "Takeshi" na kanta naman ni utol noong nililigawan niya pa lang si Eds. Tandang-tanda ko pa kung gaano niya kabilis itong natipa sa gitara, ilang beses na inensayo, pilit na kinanta, at ginawaan ng record sa celfone para maipagmalaki sa kanyang sinisinta.

Kung isa kang Batang Dekada NoBenta, siguradong alam mo ang tinutukoy ng kantang nagpasikat sa bandang Kiko Machine.

...Nagkaroon Ako ng mga Kuto sa Ulo

Tayong mga Pinoy ay may kaugaliang magkamot ng ulo kapag nasisita ng ibang tao. Kahit huling-huli na sa akto ay magpapalusot pa rin kasabay ang pagkamot sa parte ng ulo na hindi naman talaga makati. Teka, baka nga naman talagang biglang nagre-react ang mga balakubak natin sa mga ganitong pagkakataon. O kaya naman ay nagiging parte lang talaga ng utak natin ang mga kuto kapag gustong magsinungaling.

Lahat tayo ay ipinanganak na kalbo. Walang buhok, wala ring kuto. Ayon sa kanta ng grupong Weedd.

Hindi ko alam kung paano nagkakaroon ng mga kuto ang isang tao. Isa itong malaking palaisipan para sa akin tulad sa tanong kong "paano kaya nagkaroon ng isdang-kanal doon sa maruming estero at paano sila nabubuhay sa tubig na puno ng tae?". Sabi ng mga matatanda, nakukuha raw ang mga kulisap na ito kapag madalas kang nakabilad sa arawan. Kaya nga madalas kaming sabihan ni ermats na tigilan ang paglalaro sa mga lansangan lalo na kapag hapon kung kailan tirik ang araw. Kapag totoy at nene ka pa, walang kutong makati ang makapipigil sa sayang naidudulot ng teks, patintero, taguan, jolen, syato, agawan-base, at iba pang larong-pambata. Pero teka, kung ang araw ang nanay ng mga kuto, ibig sabihin ba nito ay kapatid sila ng mga bungang-araw?

RE-POST: "Album Review: In Love and War"

"Isa kang Batang Nineties kung nalungkot at natuwa ka sa 'In Love and War' album nina Ely at Francism."

Ang album na ginawa ng dalawa sa mga icons ng Dekada NoBenta ay magdadalawang taon na sa susunod na buwan. Marami ang natuwa dahil muling narinig ng mga Pinoy at ng buong mundo ang himig ng yumaong Master Rapper. Ganunpaman, marami rin ang nalungkot dahil ito ang nagpapaalala na iniwan na tayo ni Francis M.

Bilang pagkilala sa talento ng aking mga iniidolo kasama ang ibang mga musikerong tumulong sa paglikha ng "ilaw", muli kong inilalathala ang aking pagsusuri sa malufet na obra.

I spent my whole weekend listening to "In Love and War". This is the "unfinished collaboration album" from Ely Buendia and Francis Magalona. Thanks to today's technology, Ely together with other talented musicians was able to finish what  him and the late Master Rapper have started. And as promised, I'll come up with my biased review on this highly anticipated and much talked-about masterpiece.

I Smell Sex and Candy

"Isa kang Batang Nineties kung kilala mo ang mga bida sa 'Cebu Boarding House Scandal'"

Habang nakikinig ng kung anu-anong kaingayan mula sa uugud-ugod kong laptop ay biglang tumugtog ang awiting "Sex and Candy", ang breakthrough single mula sa 1997 self-titled debut album ng grupong Marcy Playground. Bigla kong naalala ang sagot ni TNL Liz Z sa tanong ko sa pagkakaiba ng mga Tunay Na Lalake ngayon at mga TNL ng 90's: "Kapag nagbukas ng radyo ang TNL ng 90s, hindi siya mahihirapang maghanap ng makalalakeng kanta. Hindi niya rin problema ang paghahanap ng makalalakeng pelikula pag nagpunta siya sa cinema. Sa VHS siya nanonood ng porn, at magaling siyang makipagphone sex sa landline. Nagkakandado siya ng kuwarto dahil kina Ina Raymundo at Carmina Villaroel.".

Parang kendi lang na nabibili sa pinakamalapit na suking tindahan noon ang mga bagay-bagay na may kinalaman sa pakikipagtalik - naging kilala ang pahayagang Abante dahil kay Xerex; pinutakti ng mga manyakis ang mga sinehan dahil sa mga titi-llating at "ST" films; nagkalat sa mga bangketa ng pirated VCD's sa Recto ang mga detalyadong "educational film" (kumpleto sa ungol at mga sex toys)  sa paggawa ng bata; at umusbong ang mga SEX SCANDALS.

Sampu't Sari: Ramon "The Doctor" Zialcita ng LA105.9

RAMON "THE DOCTOR" ZIALCITA

"Each day, you wake up and get out of bed knowing that there is shit waiting for you outside.

Each day is a struggle, a battle and you must prepare for these battles, prepare for these wars. You have to be prepared.That is where the spirit of Pinoy Rock comes in.

It is for everybody, both men and women, who have the fighting spirit.You either fight to win or your throw up your hands and admit that you are fucked! In the end, it's all about delivering God's justice!"

Noong Dekada NoBenta, ang radyo ay biniyayaan ng sangkatutak na mga istasyong nakikiuso at nakikisabay sa pagsikat ng Pinoy Alternative Music. Hindi makakaila na dahil sa dami nila, marami rin ang hindi totoo - may mga pa-konyo, may mga pasikat, at may mga posero. Lahat ng mga peke ay nakikisabay lang sa daloy para sa "payola" o ang pagpapatugtog ng musika kapalit ng pera.

Ang totoo, ang isa sa mga nagpasimula ng "Pinoy music revolution" noong Nineties ay ang alamat na LA105.9 sa ilalim ng Bright Star Broadcasting Network Corporation. Naitatag noong 1992, nagpalit ito ng format mula "world music" papuntang "rock" mga huling buwan ng 1993. Simula noon ay kinilala sila bilang "Manila's Rock Authority" na naging tagapagtaguyod ng Pinoy Rock sa pamamagitan ng pagkilala at pagpapatugtog ng mga awitin mula sa mga nagsisimulang kombo. Walang salaping hinihintay na kapalit.

TR3SPASSING: 3-in-1 Reunion Concert Featuring The Eraserheads, Rivermaya, and Yano

Hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala.

Nagsimula sa isang sulatroniko na hindi ko kaagad pinansin sa pangambang isa lamang itong spammer na tulad ng mga gagong susulat sa iyo para ibahagi daw ang milyun-milyong pesotas bilang balato sa isang manang ayaw nilang tanggapin. Sa patuloy na pagpapadala nito sa aking imbakan ay pinatulan ko na rin at binasa ang nilalaman.

Paksyet na malagket, gusto kong himatayin sa aking kinauupuan nang malaman kong lubos ang pakay ng concert producer na itatago ko nalang sa tunay na pangalan niyang April Fullier.

TR3SPASSING: 3-in-1 Reunion Concert Featuring The Eraserheads, Rivermaya, and Yano

Sampu't Sari: Ferdinand "Bongbong" Marcos, Jr.

 FERDINAND "BONGBONG" MARCOS, JR.

"Loving your COUNTRY is loving your CHILDREN 

for it is they that will inherit it when you're gone."

Many Filipinos only look at him as the son the late president. Being the namesake of his father, it is quite impossible to detach himself from the shadows of his old man. For a political leader and a public manager who has served our country with integrity for nearly two decades, it is unfair not to see him as his own person.

At age 54, he has achieved a remarkable record of accomplishments. He started public service when he was elected vice-governor of Ilocos Norte in 1980. After a forced exile abroad, he came back to the Philippines in 1991 and was elected to Congress as representative for the second district of his home province the following year. During his three-consecutive term as governor to his hometown, he transformed Ilocos Norte into a first-class province through cultural tourism. In 2007, he was elected back to the House of Representatives where he served for a time as Deputy Minority Leader - Republic Act No. 9522 or the "Philippine Archipelagic Baselines Law" is one of the important legislation he successfully authored. He placed seventh overall in the 2010 senatorial elections and presently chairs the Senate Committee on Local Government and the Committee on Urban Planning, Housing and Resettlements.

Pekeng Duck

"Isa kang Batang Nineties kung nasaksihan mo ang unang pagsulpot ng mga pirated CD's."

Kapag ako ay may nakakausap at nalalamang dito sa lupain ng mga singkit ako kumakayod para kumita ng pera, ang unang itinatanong kaagad sa akin ay "Uy, doon ka pala nagtatrabaho, eh 'di nakita mo na ang Great Wall of China?".

Isang tangang katanungan na kailangang sagutin ng isang katangahan para hindi masaktan ang tangang nagtatanong.

"Ah eh (with matching kamot sa ulo para mukhang tanga talaga), hindi pa ako nakakapunta doon kasi malaki ang China. Malayo sa lugar namin 'yun."

Okay, next question please.

"Maraming peke ang nanggagaling mula sa China, 'di ba?"

Bago ko pa maisip kung isang tangang katanungan ulit ito at kung paano sasagutin ay may follow-up question na kaagad tungkol sa mga pekeng puwedeng mabili rito - iPad, iPod, iPhone, Hermes, Samsung Galaxy Note, Louis Vuitton, BB, DVD player, sapatos, shampoo, chocolate, relo, at CD's. Maraming hindi orig sa mundo, kahit ang tao ay may peke at napepeke, pero mag-focus tayo sa huli. PIRATED CD's.

Tunay na Kulay ng Salamin

"Isa kang Batang Nineties kung alam mo ang alamat na si Karl Roy."

Ang pangalang KARL ROY ay kasingkahulugan na ng salitang ALAMAT sa industriya ng musikang Pinoy. Sa loob ng halos tatlong dekada, ipinakita niya ang kanyang husay sa paggawa ng mga kanta at pag-awit. Itinuturing na isa sa mga haligi ng Pinoy Rock.

Sa mga bata ng bagong milenyo, kilala siya bilang bokalista ng bandang Kapatid na nabuo noong 2003. Kasama niya sa bigating orihinal na line-up sila Chico Molina (lead guitars), Ira Cruz (rhythm guitars), Nathan Azarcon (bass), at J-Hoon Balbuena (drums). Nagkapaglabas sila ng mga albums tulad ng "Kapatid (2003)", "Luha (2006)", at "Kapatid EP (2009)". Nakilala ang grupo sa mga pumatok na awitin tulad ng "Prayer", "Doon", ang revival na "Pagbabalik ng Kwago" at ang instant klasik na "Luha".

90's Music Comes Alive

"Isa kang Batang Nineties kung alam mo ang lahat ng mga kantang kabilang sa '90's Music Comes Alive' compilation album."

Hindi ito isang music review sa bagong labas na compilation album featuring Pinoy talents. Wala ring libreng mp3 download link na matatagpuan sa entry na ito. Kung ang dalawang nabanggit ko ang hanap mo, maaari mo nang pindutin ang ekis ng iyong browser.

Noong Dekada NoBenta ay inilabas ng Vicor Records ang "Mga Himig Natin: Pinoy Rock Revisited", isang compilation ng mga revivals ng mga klasik na awitin mula sa Dekada Setenta. Dito ipinamalas ng ilang mga banda noong Nineties ang kanilang talento upang tugtugin ang mga obra tulad ng "Usok", "Batugan", at "Tao". Tinanggap ito ng madlang bitin sa tunog na kinabibilangan ng mga tulad ni Ka Freddie.

Sa mga nilalang na hindi mabubuhay kung walang musika, may paniniwalang ang ganitong pangyayari ay nagaganap kada dalawampung taon.

...Nanonood Kami ng "Superbook" at "The Flying House"

Sabi ng matatanda, puro kalokohan lang daw ang mapupulot sa mga cartoons na napapanood sa teevee.

Nang ipalabas sa GMA 7 ang dalawa sa mga pinakapaborito kong animated shows noong ako ay bata pa, nag-iba ang ihip ng hangin. Sino ba namang magulang ang hindi matutuwa kapag nalaman mong mga kuwento mula sa Banal na Biblia ang tinututukan ng mga anak mo sa telebisyon?

Unang ipinalabas ang "Superbook" sa Japan noong October 1, 1981 at nagtapos noong March 29, 1982 na may 26 episodes. Ito ay bumalik sa ere bilang "Superbook II" mula April 4, 1983 hanggang September 26, 1983 na may 26 episodes. Sa pagitan ng dalawang seasons ay ipinalabas naman ang "The Flying House" mula April 5, 1982 hanggang March 28, 1983 na may 52 episodes. Ang mga ito ay ginawa ng Tatsunoko Productions para sa distributor na Christian Broadcasting Network na nakabase sa Tate.

I, Zombie

Sa record bar ng SM Cubao, nagtanong ako sa magandang sales lady na mukhang pisara ang mukha dahil sa kapal ng foundation.

Miss, meron na ba kayong bagong album ng White Zombie?

Ah meron na. Ang dami naming stock nito kasi ang daming bumibili. Teka kukunin ko.

Napaisip ako ng 2.5 milliseconds dahil hindi naman pangmasa ang mga kanta ng satanistang grupong pinakikinggan ko.

Pagbalik niya ay kitang-kita ko sa kanyang mukha ang excitement na maipakita sa akin ang kanyang bitbit na cassette tape - isang kopya ng "No Need to Argue (1994)", ang pangalawang album ng THE CRANBERRIES.

Ano ito?!

Sabi mo "Zombie". Diyan galing 'yung "In your he-head, in your he-he-he-head, sombe, sombe..."

Ngeee!! Ate, 4:30 na ba? Ang TV na ba?!

...Nanghuhuli at Nagsasabong Kami ng mga Gagamba

Noong hindi pa uso ang mga selepono, tablets, at kung anu-ano pang mga gadgets ng makabagong totoy at nene, ang mga bata ay marunong pang maglaro sa mga lansangan at bakuran ng kanilang mga kapitbahay. Mayroong naghahabulan. Nagtataguan. Naghihiyawan. May madalas na asaran na nauuwi rin sa madalas na suntukan.

Wala pang ibang puwedeng paglibangan noon kaya bukod sa pagba-Batibot at paghihintay sa panty ni Annie, ang mga kabataan ay madalas tumambay para makipaglaro sa mga kapwa-bata. Ang social network noon ay wala sa kuwadradong mundo ng cyberporn at DOTA kundi nasa labas ng bahay.

Houston, We Have a Whitney

WHITNEY ELIZABETH HOUSTON

August 9, 1963 - February 11, 2012

Ako ay isang Batang Nineties na may malaking respeto sa isa pang dekadang aking kinalakihan, ang Eighties. Kahit na wala pa ako sa "kamunduhan" noong mga panahong iyon ay may muwang naman na ako sa kung anu-anong pakulo ng mga "Regal Babies", sa "That's Entertainment", at sa iba pang "coolness" na napanood niyo sa pelikulang "Bagets". Kahit na hindi masyadong maintindihan ng uhugin kong kukote ang mga pinaggagawa ng sangkatauhan noon ay ramdam kong napakasaya ng Dekada Otsenta dahil isa ako sa mga napapasawsaw-sayaw sa dance-pop song na "How Will I Know", ang third single mula sa 1985 album ni Whitney Houston na nagpakilala sa kanya sa MTV audience.

Sampu't Sari: Cabring Cabrera ng Datu's Tribe

ERIC "CABRING" CABRERA

Rakistang Aktibista

Nasa third year high school ako nang marinig ko sa noo'y sikat na sikat na LA105.9 ang kantang "Praning". Sa totoo lang, talaga namang nakakapraning ang chorus nitong "O hindi, hindi ako, hindi ako, baka sila, baka sila ang hinahanap niyo, hinahanap niyo ay nawawala!" kaya ang sarap pakinggan at ulit-ulitin. Maingay. Matindi ang liriko. Hindi na ako nagtaka nang masungkit nito ang number one spot  ng  "Alternative Filipino Countdown" na tumagal ng anim na Linggo. Ayaw itong naririnig ni ermats kaya alam kong papatok ito sa mga Batang Nineties na tulad ko.

Sampu't Sari: TNL Lil Z ng Hay!Men! at Tangina This!

LIL ZUPLADO
Hay!Men! at Tangina This!

Noong ako ay bata pa, may mga pamamaraan kaming ginagawa para malaman kung ang isang lalaki ay tunay na lalaki. Sa simpleng pagmamasid sa mga galaw ay masasabi mo raw kung tigas ang isang barako.

"P're, nakatapak ka ng tae."  

Subaybayan kung paano niya titingnan ang ilalim ng sapatos o tsinelas.

"Hoy, may dumi ang siko mo."  

Abangan kung paano niya titingnan ang siko.

"Pards, pwede nang taniman ng kamote ang loob ng mga kuko mo."  

Pagmasdan kung paano niya titingnan ang mga kuko.

"Bespren, inom ka muna ng isang basong Coke."

Tingnan ang hinliliit ng kanyang kamay na nakahawak sa baso.

"Sindihan mo na ng posporo itong susunugin natin."

Antayin kung saang direksyon ikakaskas ang palitong gagamitin.

Sampu't Sari: Renmin Nadela ng Agaw Agimat

RENMIN NADELA

Agaw Agimat. Republika De Lata

Noong Dekada NoBenta, ang musikang Pinoy ay siksik sa iba't ibang tema at ang isang klase ng tugtugang nagustuhan ko ay mula sa mga grupong masasabi kong may paninindigan pagdating sa mga usaping may kinalaman sa iba't ibang kaganapan sa ating pamumuhay. Ang pagpapahayag ng mga ideolohiya ay idinadaan sa pamamagitan ng paglikha ng mga orihinal na awit. Mga seryosong kantang kadalasan ay mga puna sa maling sistemang bumabalot sa ating lipunan. Mayroong mga piyesang nakakatawa na sa huli ay katotohanan pa rin ang gustong iparating sa mga nakikinig. Ang iba naman ay pinaghahalo ang pagiging seryoso at pagpapatawa upang ilarawan ang mundong ating ginagalawan.

Walang halong pagpapakyut. Masarap pakinggan dahil nagmumula sa puso. Tumatagos sa buto dahil walang halong pagkukunwari. Hindi mo puwedeng sabihing basura dahil hindi bulok ang nilalaman.

Sampu't Sari: Abe Olandres ng Yugatech

ABE OLANDRES
Founder and Editor of Yugatech.com

Ang mundo ng blogosperyo ay nahahati sa iba't ibang mga kategorya at mga "kwentista". May mga patawang hindi na kailangan ng "A for ey-fort". May mga OA at pilit na nagpapaka-clown. May mga seryosong mahirap sakyan. May mga sobrang babaw kaya sobrang non-sense. May mga sobrang lalim kaya hindi mo na ma-gets ang ibig sabihin. May mga cool na para sa iba ay "misunderstood" ang dating. Sari-saring putahe para sa iba't ibang panlasa.

Sa bawat teritoryo, may mga blogistang mas sumisikat pa kay Jack Sikat (ng bandang Ethnic Faces). Meron namang 'di pa kilala ay mas nalalaos pa sa bansang Laos. Semi-kalbo ako kay tumawa ka ng kahit kalahati. Nagpapakyut lang 'di tulad ng nabanggit ko sa itaas.

Bagong T-Shirt

Sa isang Batang Nineties, ang t-shirt ay isang napakahalagang kasuotan noong panahon ng Dugyot Fashion. Para itong magic salamin na may repleksyon ng iyong pagkatao dahil kung ano ang nakalimbag sa iyong t-shirt, ito ay kadalasang malapit sa iyong personalidad.

Mahilig ako musikang alternatibo noong Dekada NoBenta kaya naman nahilig rin ako sa mga tees na ang print ay may kinalaman sa mga banda at kombo-kombo. Sinusundan ko kung ano ang nakalagay sa mga isinusuot ng mga paborito kong banda dahil doon ko nalalaman kung anong klaseng musika o kung sinong mga banda ang kani-kanilang pinakikinggan at hinahangaan. Alam ng buong mundo na iniidolo ni pareng Kurt ang Sonic Youth dahil bukod sa pagbanggit niya sa kanyang mga interview ay ilang beses din siyang nakodakan na may suot-suot ng t-shirt nito. Natuwa naman ako nang makita ko sa isang picture ng Eheads sa songhits na nakasuot si Ely ng Smashing Pumpkins na pang-itaas. Hindi talaga kami nagkakalayo ng panlasa ni idol.

...Pinapanood Ko ang Post-New Year Special ng MGB

Kapag sumasapit ang Bisperas ng Bagong Taon, ang lahat ng Pinoy ay abala sa paghahanda. Kanya-kanyang bili at pag-aasikaso sa mga kung anu-anong ihahanda para sa Medyanotse. Kahit na walang-wala at kapos sa pera ay kailangang may maihain sa mesa bago pumatak ag alas-dose ng hatinggabi para salubungin ang panibagong pag-asa. Mga prutas na bilog, keso de bola, at hamonado. Sana ay maging masagana ang pagpasok.

Kasama na sa tradisyon nating ito ang paghahanda rin ng mga pampaingay na gagamitin sa pagsalubong ng New Year. Sabi ng mga matatanda, ang malas ay hindi papasok sa inyong tahanan kapag hinarangan mo ito ng maingay na maingay na tunog bago pumatak ang hatinggabi. Takot daw ang mga bad vibrations dito. Noong ako ay bata, natatandaan ko ang pamimili namin sa palengke  nila ermat at utol ng mga torotot na gawa sa mga negative ng bomba films - ito ang ginagamit namin upang i-welcome ang dapat salubungin. Kinakalampag din namin ang mga kaserola at mga palangganang gawa sa aluminum. Ang saya-saya namin kahit na nababasag ang aming mga eardrums sa lakas ng tunog!