Panic at the Disco

"Isa kang Batang Nineties kung nanlumo ka sa mga ipinakitang bangkay na nasunog na Ozone Disco."

Noong minsang nakipagkuwentuhan ako kay pareng Wiki para sa entry na ito ay may nai-tsismis siya tungkol sa kanyang pinsang si WikiPilipinas. Pinagkakalat kasi ng kamag-anak niya ang rumors na ang kantang "Disconnection Notice" ng Pupil ay inspired ng OZONE DISCO TRAGEDY. Siyempre hindi ako kaagad sumang-ayon dahil baka matulad ako sa kalokohan ni Tito Sotto noong tinira niya ang "Alapaap" ng Eraserheads sa paniniwalang tungkol daw ito sa drugs.

Kaya dali-dali kong pinatugtog sa aking computer ang single at medyo kinilabutan ako sa aking narinig dahil ganito ang lyrics: "There is no escaping, there is no replacing all that you hold.....Turn off the lights now, turn off the lights now....Dressed so swell, they're dancing at the gates of hell 'cause there's nowhere to go...". Kapag pinapakinggan ko dati ito ay naiisip ko ang mga times na pinapadalahan kami ng notice ng Meralco na nagsasabing mapuputulan na kami bukas ng kuryente. Ngayong natutukan ko na ang lyrics habang nakikinig sa nakakahingal na tunog ng kanta ay parang gusto kong maniwala na may kaugnayan nga ito sa isa sa pinakamalaking trahedya na naganap sa disco.

Una kong narining sa mga "crosslines" (Ito 'yung mga obsolete na six-digit telephone numbers ng PLDT na pinamumugaran ng mga taong walang magawa sa buhay. Para siyang sinaunang conference call na mala-chatroom ang dating.) ang balitang nangyari sa Ozone. May mga nagkukuwentuhan kasi na mga admins ng room  tungkol sa isang crossliner na namatay daw sa disco. After ilang hours ay dumami ng dumami ang mga nagkuwento na may kaibigan, klasmeyts, at kamag-anak silang biktima rin ng tragedy. Noong una ay 'di ko masyadong pinansin ang kuwentuhan dahil mas abala kami ng utol kong si Pot na makahanap ng ka-phone pal sa crossline. Noong pinakita na ang mga flash reports sa teevee ay nanlumo ako sa mga ipinakitang bangkay na natusta sa loob ng establishment na nasunog.

Ang Ozone Disco na operated ng Westwood Entertainment Company, Inc. ay isa sa mga pinakasikat na gimikan ng aming panahon. Nasa highschool ako (1991) nang palitan nito ang dating Birdland na namayagpag naman noong dekada otsenta. Located siya sa tapat ng rotonda ng Timog Avenue kung saan nakatayo ang monumento ng Boy Scouts of the Philippines Memorial. Hindi ako kailanman nakapunta dito dahil isa akong rocker noong kasikatan nito. Mas madalas kasi akong tumambay sa Club Dredd, Yosh Cafe, at iba pang underground places kung saaan kami tumutugtog ng banda kong Demo From Mars. Kahit na isa akong metal sa puso, sa salita, at sa gawa ay may mga mangilan-ngilan pa rin akong konyotic friends from Uste at St. John's na nagungulit na dayuhin ang dance floor nito. Kahit sabihan nila akong "KJ" ay hindi ako sumasama dahil hindi ako marunong humataw tulad ng UMD.

Ayon sa mga reports, nagsimula ang sunog bandang 12:30 A.M. ng March 18, 1996 sa booth ng DJ o discjockey ng disco-han. Sa kuwento ng mga survivors, akala daw nila ay kasama sa pakulo ang mala-firecracker na nakita nila na sinundan ng usok na akala naman nila ay galing sa fog machine. Nalaman nalang ng mga nandoon na hindi ito gimik nang may sumigaw ng "Sunog!". Mabilis na nilamon ng apoy ang lugar dahil sa acoustic foam installation at mga decorative na lkartong agayan ng itlog na ginamit sa kisame. Ilang saglit lang ay bumagsak naman ang mga light fixtures ng ceiling at ang buong mezzanine na naging dahilan upang mag-panic at magkaroon ng stampede ang mga nasa loob ng disco. Tumagal ang sunog ng apat na oras na kumitil sa buhay ng 160 katao at nag-iwan din ng mahigit 300 na kataong sugatan.

Nang matapos ang sunog ay tumambad sa mga bumbero ang tustadong mga labi ng nasawi. Kung titingnan mo daw, parang nag-uunahan silang lahat na makalabas sa pinto ng main entrance. Hindi na makilala ang mga  katawan ng mga nakulong sa loob kaya't mga palatandaang suot na alahas at iba pang personal belongings ang ginamit para matukoy ang mga bangkay. Sa mga susunod na investigations nalang malalaman na walang fire exit ang Ozone dahil natakpan na ang existing nito ng katabing establishment.

End of school year nang maganap ang trahedya kaya halos lahat ng nasawi ay mga estudyante. Ang masama pa nito, dahil mga minors na sabik pa sa party ang mga nagpunta dito, ang karamihan sa kanila ay 'di nagpaalam sa kanilang mga magulang. Ang karamihan sa kanila ay tumawag lang o nagpadala ng beeper messages sa kanilang parents noong nandun na sila sa gimikan. Sabi ng mga mga humawak sa kaso, isa sa mga dahilan ito kung bakit maraming unclaimed remains dahil hindi alam ng pamilya nila na kasama ang kanilang mahal sa buhay sa nangyari.

Dahil nga kakatapos lang ng pasukan at graduation, nagkaroon ng promo ang nasabing disco-han. Fifty percent off sa entrance fee ang mga estudyante kaya dinumog talaga ito that weekend. Kung papansinin mo ang floor plan sa itaas, sadyang maliit ang lugar at ang approved na capacity lamang nito ay para sa 35 na guests. Noong gabing 'yun, ang napabalitang dami ng party people ay lampas tatlong daan. Siyempre, hindi naman lahat ay nasa loob - labas pasok ang mga pumunta pero talagang siksikan daw na magkakapalitan kayo ng mga mukha.

Ang pinakasinisisi sa naganap ay ang kawalan ng fire exit kaya hindi nakalabas ang mga nasa loob nang magkaroon  ng panic at the disco. May mga sabi-sabi rin na ang bukas ng pintuan ng entrance ay paloob kaya lalong na-trap ang mga kabataang pilit na itinutulak ang pinto papalabas. May kumalat ding sabi-sabi na hinarangan daw ng guard ng Ozone ang pinto dahil ang akala nito ay may riot at baka hindi magsibayad ang mga taong gustong lumabas.

Sa dami rin ng mga bangkay ay napabalitaan pang nag-away-away ang mga puneraryang dumating sa eksena. Nakakalungkot isipin pero alam naman natin kasi na sila lang ang natutuwa kapag may namamatay!

Ilang araw matapos ang masaklap na pangyayari, nagkaroon ng criminal charges laban kila Hermilo Ocampo, president at asawa niyang si Raquel Ocampo; ang mag-inang Rosita at Sonny Ku; Ramon Ng, treasurer; at Alfredo Chua. Ang nakasuhan lang ay sina Hermilo at Ramon sa hatol na reckless imprudence resulting in multiple homicide and multiple injuries. Kahit na apat na taong pagkakulong ang ibinigay sa kanila ay hindi sila kailanman nag-serve nito dahil nakapag-piyansa silang dalawa. Pinagmulta rin silang anim ng Php25 million pesos bilang kabayaran pero kaunti lang nito ang naibigay nila dahil sa nai-file nilang bancruptcy.

May mga kaso ring inihain laban  sa twelve officials ng Quezon City pero naging mabagal ang pag-usad nito. Ito ay ang isa sa mga  hinaing ng mga kamag-anakan ng mga nasawi sa Ozone bukod pa sa mababang parusa nakamit ng mga may-ari ng disco-han. Dahil dito ay nabuo ang Justice for Ozone Victims Foundation, Inc. (JOVFI)  na pinamumunuan ni Joseph Stephen Santos. Noong nasa Pinas ako ay nakita ko minsan habang nag-aasikaso ng mga dokumento sa Quezon City Hall ang mga survivors ng Ozone. Habambuhay nilang titiisin at papasanin ang markang naiwan sa kanilang mga balat na dulot ng mga third degree burns. Makita mo lang ang mga itsura nila ay parang napaso ka na rin ng naglalagablab na apoy.

Ang Ozone ay nanatiling nakatiwangwang sa dati nitong lugar. Hanggang ngayon ay wala pa ring umuokupa nito at nagsisilbing memorial nalang sa mga nasawi. Kapag malapit na ang Todos Los Santos, madalas itong ma-feature sa teevee dahil sa umano'y pagpaparamdam ng mga hindi matahimik na mga kaluluwa. May mga witnesses na nagsasabing nakakarinig sila ng disco music sa disoras ng gabi. May mga video at photo clippings din ng mga animo'y kaluluwa. Isa ito sa mga dinadayo ng mga paranormal experts sumunod sa Balete Drive.

May mga taong naniniwala na "na-predict" ng weekend edition ng Inquirer Newspaper ang mangyayari sa Ozone. Tinawag nilang "I.T.S. o Incidentally Trapped on Sunday" ang coincidence na hango sa isang article na lumabas sa entertainment page ng pahayagan noong October 1993, tatlong taon bago lumiyab na parang impiyerno ang Ozone.

Ang isa pang maaaring maitanong mo ay "Ano ang title ng song na tumutugtog habang nasusunog ang disco?". May mga sabi-sabi (hindi ko alam kung gaano katotoo) na ang pinapatugtog noong mga oras na 'yun ay ang kanta ni Jaydee na "Plastic Dreams (Remix)" na may original version sa ibaba (courtesy of Rah's comment):




Sana ay makamit na ng mga biktima ang katarungan at sumalangit nawa ang mga hindi matahimik na kaluluwa ng mga nasawi.