Showing posts with label sampu't sari. Show all posts
Showing posts with label sampu't sari. Show all posts

Sunday, October 20, 2013

Huwag Mo Nang Itanong

"Isa kang Batang 90's kung minsan ay pinangarap mong makausap ang ilang bigating tao noong Dekada NoBenta katulad ni Ely Buendia."

Ang tambayan kong puro kuwentong wala namang kuwenta ay may isang pahina na naglalaman ng mga hebigat interviews sa mga bigating nilalang na may kinalaman sa Dekada NoBenta. Kung sakaling bago ka lang dito sa aking pook-sapot, matatagpuan mo ang kawingan ng "Sampu't Sari" doon sa bandang kanan sa itaas ng iyong panginain. Koleksyon ito ng mga panayam na ginawa ko sa pamamagitan ng pakikipagpalitan ng mga sulatroniko kung saan nagbibigay ako sa aking panauhin ng sampung katanungang konektado sa 90's. 

Ano kaya ang mga kuwentong-karanasan ng mga celebrities noong Nineties? Madalas natin silang makita sa teevee noon, mabasa sa dyaryo, at mapakinggan sa radyo, ngunit sigurado akong may iba pa silang mga mas interesanteng istorya sa buhay noong kapanahunan natin.

Paano kaya ilalarawan ni Senator BBM sa itsura ng ating bansa noong bumalik siya sa Pinas noong 1991 matapos ang limang taong pananatili sa Hawaii? Ano kaya ang naging epekto kay Renmin Nadela at sa Agaw Agimat ng paglipat ni Lee sa Slapshock? Alam kaya ni Glenn Jacinto ang tsismis noon na namatay na daw siya? Nasubukan na kayang kantahin sa videoke ni Bong Espiritu ang signature song nilang "Sikat na si Pedro"?

Noong pinaplano ko pa lang ang konsepto ng pakulo kong ito, tatlo sa mga iniidolo ko ang unang pumasok sa aking isipan. Una ay si Jessica Zafra na tunay na nagbigay sa akin ng inspirasyon upang magsulat ng mga sanaysay. Pangalawa ay si Lourd De Veyra na wala na yatang aastig pa sa talas ng pananalita at puna sa mga bagay-bagay. Pangatlo ay ang nag-iisang si Ely Buendia.

Thursday, September 19, 2013

Sampu't Sari: Glenn Jacinto ng Teeth

 "Without music, life is a journey through a desert.", Pat Conroy

Habang ang Seattle ni Uncle Sam ay nakikilala sa buong mundo dahil sa kanilang Grunge Movement, ang Pilipinas ay sumabay din sa pagkakaroon ng sariling "rebolusyon" sa industriya ng musika. Ang Dekada NoBenta ay ang maituturing na "Golden Age of Filipino Alternative Music" kung kailan ang underground na tugtugan ay biglang nilamon ng buhay ang mainstream radio.

Nang umere ang LA105.9, nagkaroon ng kamalayan ang mga Pinoy na hindi lamang sa mga labsungs at kung anu-anong ka-sentihan nabubuhay ang tao. Ang himpilan nila ang nagbukas ng pinto para sa mga grupong sobra sa talento ngunit hindi napapansin ng mga kapitalistang record labels. Tanging istasyon lang nila ang nagpapatugtog ng mga awitin mula sa mga hindi kilalang kombo. Tuwing Linggo ay inaabangan ng mga rockers o "metal" ang kanilang "Filipino Alternative Countdown" upang malaman kung sino ang numero uno sa mga awiting sinasabayan ng mga nagbabagong tagapakinig ng bayan. Isa sa mga naghari sa lingguhang listahan ay ang "Laklak" na tumagal ng 12 weeks.

Dalawang dekada na, September 1993 nang magsama-sama ang tatlong dating miyembro ng Riftshifta - Jerome Velasco (guitars), Peding Narvaja (bass), Mike Dizon (drums), at dating miyembro ng Loudhouse na si GLENN JACINTO (vocals) upang magtayo ng grupong tinawag nilang Teeth

Oo, mga ka-dekads, hindi sila "The Teeth".

Sunday, September 15, 2013

Sampu't Sari: Robert Javier ng The Youth

"Basahin motto para may philosophy ka rin."

Noong ako ay nahilig sa mga kombo-kombo at banda-banda, ang una kong pinangarap ay maging isang tambolero ngunit hindi ito nagkaroon ng katuparan dahil hindi magkasundo ang paghataw ng aking mga kamay at pagpadyak ng aking mga paa. Nagpaturo pa nga ako sa kaibigan kong drummer ngunit kahit bayaran ko ng per ora ay talagang sumuko siya sa mala-Syria kong body parts.

Nauso noong 90's ang gitara at halos lahat ng mga kabataan ay gustong magtayo ng sarili nilang banda kaya naengganyo rin akong sumali sa isang grupo bilang isang rhythm guitarist. Sa kabutihang-palad, naisama ako sa line-up ng Aneurysm ngunit bilang isang bahista.

Ayon kay idol Flea ng RHCP, "bass is the second lead guitar" kaya tinanggap ko na rin ang ten thousand five hundred pogi points na puwedeng makuha sa pagbabaho kahit na wala akong alam sa instrumentong iyon. Hindi ako magaling mag-leads kaya naman nahirapan din ako sa una kong pagkalabit ng mga kuwerdas ng baho. Ganun pa man, humugot ako ng inspirasyon sa mga iniidolo ko upang magampanan ang pagiging isang musikero. Isa sa mga itinuturing kong diyos sa industriya ng Pinoy Rock ay ang nag-iisang ROBERT JAVIER.

Saturday, May 18, 2013

Sampu't Sari: Pinoy MasterChef JR Royol


"An ye harm none, do as ye will."

Naitala na sa kasaysayan bilang kauna-unahang Pinoy MasterChef, nakilala si JR Royol sa reality cooking show ng Dos bilang "Rakistang Kusinero ng Benguet".

Siya ang nag-iisang lalaking nakapasok sa Final Four ng MasterChef Pinoy Edition at tumalo sa mga katunggaling sila Carla Mercaida (ikalawang karangalan), Ivory Yat (ikatlong karangalan), at Myra Santos (ikaapat karangalan). Sa "The Live Cook-Off" na ginanap noong nakaraang Pebrero 9, 2013 sa SM Noth EDSA SkyDome, inihain niya ang kanyang magiging signature dish na tinawag niyang "Bigorot" na portmanteau ng mga salitang "Bikolano" at "Igorot" na mga pinaggalingang lahi ng kanyang ama at ina.

Wednesday, January 16, 2013

Sampu't Sari: Bong Espiritu ng Philippine Violators


Itinuturing na isa sa mga haligi ng Pinoy punk / hardcore scene, ang PHILIPPINE VIOLATORS ay nabuo noong Marso 1984 sa pamumuno ng magkapatid na BONG ESPIRITU (vocals) at Jesus "Senor Rotten" Espiritu (guitars). Kasama nila sa orihinal na grupo sina Seymour Estavillo (bass) at Noel Banares (drums).

Sa ilalim ng indie punk label na Twisted Red Cross o mas kilala sa tawag na TRC ay lumabas ang kanilang debut album na "Philippine Violators At Large". Dahil sa angas ng kanilang tugtugan ay nabigyan sila ng pagkilala at nagkaroon ng mga tagahanga hindi lamang sa Pinas kundi na rin sa labas ng bansa tulad ng Europe, ilang bahagi ng Asya, at America.

Isang patunay dito ay ang grupong Abalienation. Laking-gulat at mas lalong tumaas ang paghanga ko sa PhilVio nang mapansin ko sa cover ng aking biniling cassette tape mula sa Musikland sa Ali Mall Cubao ay nakasuot ng t-shirt na may print ng "At Large" ang bokalista nila. Biruin mo, tagahanga ng grupong Pinoy ang hinahangaan kong stateside na punks!
Nang mawala ang TRC ay binuo ng magkapatid na Espiritu ang Rare Music Distributor (RMD) Records. Noong una ay para lamang sana ito sa mga musikang ilalabas ng PhilVio tulad ng "State of Confusion" album ngunit nang lumaon ay naging "breeding ground" ito ng mga grupo sa underground scene. Nakatulong ang RMD sa pag-produce ng mga compilation albums tulad ng "Screams From the Underground" na sumuporta sa mga independent artists.

Thursday, February 2, 2012

Sampu't Sari: Cabring Cabrera ng Datu's Tribe

Rakistang Aktibista


Nasa third year high school ako nang marinig ko sa noo'y sikat na sikat na LA105.9 ang kantang "Praning". Sa totoo lang, talaga namang nakakapraning ang chorus nitong "O hindi, hindi ako, hindi ako, baka sila, baka sila ang hinahanap niyo, hinahanap niyo ay nawawala!" kaya ang sarap pakinggan at ulit-ulitin. Maingay. Matindi ang liriko. Hindi na ako nagtaka nang masungkit nito ang number one spot  ng  "Alternative Filipino Countdown" na tumagal ng anim na Linggo. Ayaw itong naririnig ni ermats kaya alam kong papatok ito sa mga Batang Nineties na tulad ko.

Friday, January 20, 2012

Sampu't Sari: TNL Lil Z ng Hay!Men! at Tangina This!

LIL ZUPLADO
Hay!Men! at Tangina This!

Noong ako ay bata pa, may mga pamamaraan kaming ginagawa para malaman kung ang isang lalaki ay tunay na lalaki. Sa simpleng pagmamasid sa mga galaw ay masasabi mo raw kung tigas ang isang barako.

"P're, nakatapak ka ng tae."  

Subaybayan kung paano niya titingnan ang ilalim ng sapatos o tsinelas.

"Hoy, may dumi ang siko mo."  

Abangan kung paano niya titingnan ang siko.

"Pards, pwede nang taniman ng kamote ang loob ng mga kuko mo."  

Pagmasdan kung paano niya titingnan ang mga kuko.

"Bespren, inom ka muna ng isang basong Coke."

Tingnan ang hinliliit ng kanyang kamay na nakahawak sa baso.

"Sindihan mo na ng posporo itong susunugin natin."

Antayin kung saang direksyon ikakaskas ang palitong gagamitin.

Wednesday, January 11, 2012

Sampu't Sari: Renmin Nadela ng Agaw Agimat


Noong Dekada NoBenta, ang musikang Pinoy ay siksik sa iba't ibang tema at ang isang klase ng tugtugang nagustuhan ko ay mula sa mga grupong masasabi kong may paninindigan pagdating sa mga usaping may kinalaman sa iba't ibang kaganapan sa ating pamumuhay. Ang pagpapahayag ng mga ideolohiya ay idinadaan sa pamamagitan ng paglikha ng mga orihinal na awit. Mga seryosong kantang kadalasan ay mga puna sa maling sistemang bumabalot sa ating lipunan. Mayroong mga piyesang nakakatawa na sa huli ay katotohanan pa rin ang gustong iparating sa mga nakikinig. Ang iba naman ay pinaghahalo ang pagiging seryoso at pagpapatawa upang ilarawan ang mundong ating ginagalawan.

Walang halong pagpapakyut. Masarap pakinggan dahil nagmumula sa puso. Tumatagos sa buto dahil walang halong pagkukunwari. Hindi mo puwedeng sabihing basura dahil hindi bulok ang nilalaman.

Thursday, January 5, 2012

Sampu't Sari: Abe Olandres ng Yugatech

ABE OLANDRES
Founder and Editor of Yugatech.com

Ang mundo ng blogosperyo ay nahahati sa iba't ibang mga kategorya at mga "kwentista". May mga patawang hindi na kailangan ng "A for ey-fort". May mga OA at pilit na nagpapaka-clown. May mga seryosong mahirap sakyan. May mga sobrang babaw kaya sobrang non-sense. May mga sobrang lalim kaya hindi mo na ma-gets ang ibig sabihin. May mga cool na para sa iba ay "misunderstood" ang dating. Sari-saring putahe para sa iba't ibang panlasa.

Sa bawat teritoryo, may mga blogistang mas sumisikat pa kay Jack Sikat (ng bandang Ethnic Faces). Meron namang 'di pa kilala ay mas nalalaos pa sa bansang Laos. Semi-kalbo ako kay tumawa ka ng kahit kalahati. Nagpapakyut lang 'di tulad ng nabanggit ko sa itaas.

Wednesday, December 28, 2011

Sampu't Sari: Japs Sergio ng Rivermaya

"I'm an ear based musician.. whatever the hell that means.."

Noong Dekada NoBenta, ang Pilipinas ay biniyayaan ni Bro ng mga talentadong musikero.

Nang pumutok ang Grunge sa bansa ni Uncle Sam ay sumabay si Juan Dela Cruz at pinasabog naman ang “Pinoy Rock Movement” kung saan nabigyan ng pagkakataon ang mga bagong sibol na maiparinig ang kanilang himig sa madla na noo’y ang alam lang ay mga labsung.

Mula sa mga punkista, mga death metal bands, hanggang sa pop rock, at alternative, namukadkad ang mga istasyon ng radyo sa mga kombo-kombo. Ang dami-dami-dami-dami nila pero ilan lang ang nakilala at tinanggap ng mga tagapakinig. Ang iba ay naghari sa "underground scene" na may mga piling tagasubaybay habang ang iba naman ay pumatok sa masa na parang pang box-office hits.

Friday, December 16, 2011

Sampu't Sari: Wolf Gemora ng Wolfgang

"You can hit things and not get arrested." 

Kung tatanungin ako sa kung sinu-sinong mga banda noong Dekada NoBenta ang nakaapekto sa panlasa ko pagdating sa musika, hindi-hinding mawawala sa listahan ang WOLFGANG

Sino ba namang Batang Nineties ang hindi nakakikilala sa quartet nila Basti Artadi (vocals), Mon Legaspi (bass), Manuel Legarda (guitars), at Wolf Gemora (drums)? 

Sa sobrang kasikatan nila noong kapanahunan ko, kahit na isang kolokoy na pasayaw-sayaw lang ng "Macarena" o isang nakiki-mmmbop sa Hanson noon, imposibleng hindi narinig ng mga binging tenga nila ang mga kanta ng tropang lobo. Tae lang ang hindi nakakaalam.

Thursday, December 8, 2011

Sampu't Sari: DJ Cool Carla ng Mariya's Mistress

DJ. Chef. Photographer. Singer. Musician. Songwriter.

Isa akong trying hard na blogger kaya naman natutuwa ako kapag may nagsasabing naaaliw daw sila sa aking mga isinusulat. Ang totoo, nakakatsamba lang naman ako kaya pumapatok sa panlasa ang mga kung anu-anong kuwentong walang kuwenta dito sa aking munting tambayan. Sa loob ng humigit sa dalawang taon sa mundo ng blogosperyo, marami ang patuloy na naliligaw dito at nagsasabing nakakasabay sila sa mga istoryang karanasan ko tungkol sa Dekada NoBenta.

Bigla ko tuloy naalala ang isa sa mga pangarap ko bilang isang OA na blogista - ang makapagpanayam ng mga bigating personalidad mula sa nineties. Ano kaya ang mga kuwento nila noong kapanahunan namin?

Magaling talaga si Bro dahil hindi niya ako pinapabayaan sa mga adhikain kong makapagbigay ng panandaliang aliw (o puwede rin namang pansamantagal)  sa mga taong nangangailangan. Walang halong kalaswaan. Patuloy Siyang nagpapadala ng mga anghel upang bigyang katuparan ang next level ng NoBenta. May bagong pakulo ako at tatawagin itong "SAMPU'T SARI". Sampung katanungang may kinalaman sa nineties ang pagmamakaawa at sapilitan kong ipasasagot sa mga kilalang tao (na ang karamihan sa kanila ay nagbigay-kulay sa pamumuhay natin noong beeper pa lang ang uso).