Nan Ha Ta

Habang tinitingnan niya ang kanilang estanteng pinaglalagyan ng kanyang mga koleksyon ay nabaling ang kanyang atensyon sa ilang mga bagay na iniregalo ng kanyang ama at ina sa ilang mga importanteng okasyon sa kanyang buhay.

Anak, pasensya ka na kung hindi orihinal na Nintendo Family Computer ang nabili ko para sa iyong pagtatapos sa elementarya.  Sabi naman ng pinagbilihan  ko ay pareho lang ang gamit niyan. Gagagana ang mga bala ng Nintendo basta gamitin mo lang iyong adaptor na kasama sa pakete.

Dad, wala pong problema sa akin kung hindi Nintendo ang tatak. Ang masaya po ay ang pag-alala niyo sa aking pagtatapos. Alay ko po sa inyong paghihirap sa trabaho ang ikalawang karangalan na aking natanggap.

Ipinagmamalaki ko, anak, ang pagkilalang ibinigay sa iyo ng inyong paaralan para sa iyong katalinuhan. ‘Yan ang anak ko, manang-mana sa akin!

Opo naman, mana ako sa iyo pati kay Mommy. I love you, Dad!

Mahal din kita anak. Mas pagbutihan mo pa ang iyong pag-aaral dahil ang makita kang ganyan ay sapat na upang mawala ang mga pagod ko trabaho. 

Makakaasa po kayo, Dad.

Turuan mo akong maglaro niyang family computer mo  kapag hindi ako abala sa trabaho ha.

Siyempre naman, Daddy!

Konti man ang mga pagkakataong nakapaglaro sila ng kanyang ama gamit ang Micro Genius IQ201, ang bawat isa sa mga alaalang iyon ay may dalang kasiyahan sa kanila. Isang anak lang si Paul Xander  kaya naman natutuwa siya kapag nakakasama niya ang kanyang ama sa pagliligtas kay Princess Toadstool laban kay King Koopa kasama ang kanyang mga kampon na kinabibilangan ng mga Goombas at Koopa Troopas. Siya si Mario at ang ang kanyang amain naman ay si Luigi. Madalas na nasa trabaho ang ama kaya naman kapag may mga pagkakataon ay naglalaan siya ng oras na makipaglaro sa anak.

Hindi gaanong marunong si Jayson sa paglalaro ng family computer kaya mas gusto niya ang mga pang-dalawahang laro tulad ng Battle City, Twin Bee, Contra, at Ice Climber. Kahit na naguguluhan siya sa mga nakikita sa monitor ng TV ay malakas naman ang kanyang loob dahil alam niyang kasama ang anak para talunin ang mga kalaban.

Dad, akin nalang po ‘yung pulang bell tapos sa’yo ‘yung kulay blue.

Anak, antayin mo ako sa pag-akyat para dalawa tayo sa bonus round. Guwardyahan mo ako sa mga penguins.

Dad, ako na po ang lulusob sa mga kalaban, ikaw na po ang bahala sa eagle. Bantayan niyo pong mabuti para hindi tayo ma-game over.

Naglalaro rin sila ng mga one-on-one games tulad ng Tetris, Tennis at Urban Champion. 

Anak, nilalampaso mo naman ako sa larong ito. Walang panama ang tatay mo sa iyo eh!

Relax ka lang Dad, practice makes perfect! Galingan niyo pa po para matalo niyo naman ako paminsan! 

At sabay silang magtatawanan na kung makikita ng iba ay parang nakakaloko.

Kapag naglalaro ang mag-ama ay tagapanood lang si Sheila dahil hindi siya mahilig sa mga video games. Ganun pa man ay taga-hiyaw siya at tagapalakpak sa tuwing nananalo ang kanyang magtatay sa mga kalaban.

Oy, mga lalake, magmeryenda muna kayo at ipahinga niyo naman ang inyong mga mata. Kanina pa kayo naglalaro diyan. Tataas nanaman ang kuryente natin niyan.

Bubulungan lang ng tatay ang anak ng “Ang nanay mo talaga…”, sabay kindat.

***

Habang tinitingnan ni PX ang kanyang lumang laruan ay napangiti ang kanyang mga labi sa masasayang araw na dala nito sa kanilang pamilya at kanilang tahanan.

Sa bandang baba ng estante ay naroon ang kanyang VCD player na niluma na ng panahon. May mga naitabing mga lumang piratang bala na nabili niya noon sa kanyang mga suki sa Greenhills. Regalo ito sa kanya noong siya ay magtapos ng hayskul.

Paul, hindi ka ba magpapasalamat sa regalo ng daddy mo?

Hindi kumikibo ang anak na nagmamaktol.

Anak, hindi ka ba masaya sa bigay namin ng tatay mo?

Maya-maya ay lumapit si Paul at nakinig sa paliwanag ng kanyang tatay.

Pasensya na anak, medyo may kamahalan ang Sony kaya Sunny lang ang nakayanan namin. Magkatunog naman sila kaya huwag ka na magtampo.

Pilit na pinapangiti ang anak ngunit bakas pa rin sa mukha nito ang pagtatampo.

Alam mo ba anak, kahit na made in China ‘yan, mas maganda ang features niyan dahil puwede ‘yan sa videoke. Alam kong mahilig kang kumata kaya naisip ko ring ‘yan ang bilihin. Ang Sony, wala pang modelong may ganyang features. At saka hindi ‘yan namimili ng mga balang ipapasak mo. Kahit pirated gagana dyan hindi katulad sa Sony na pang-original lang na mga bala.

Salamat po Dad, iingatan ko po ito. Huwag niyo pong isipin na hindi ko ito nagustuhan.

 

Para sa kuwarto ng kanyang anak ang player na binili ni Jay. Madalas itong gamiting mag-isa ng kanyang unico hijo tuwing gabi sa panonood ng mga pelikula kapag walang mga gawaing-bahay. Minsan ay inilalabas ni Paul ang player sa kanilang sala sa tuwing may mga okasyon at mga kaibigang dumadalaw.  

Nasasabik si PX sa tuwing kumpleto silang pamilya dahil siguradong may movie marathon sa hapon o kaya naman ay sa gabi. Bukod kasi sa panonood ay nasisisyahan siya sa mga munting usapan sa tuwing sila ay nagkakasama-sama.

Dad, ito po ang panoorin natin, “Forrest Gump”. Nakakatawa raw ‘yan sabi ni Marco.

Sino ang bida dyan anak?

Si Tom Hanks po. 

Ah, maganda nga ‘yan. Magaling ‘yang artistang ‘yan, ‘di ba ma?

Oo Dad, naaalala mo pa ba ‘yung pelikula niyang “Splash”?

Ah oo, ‘yung may kasama siyang sirena? Alam mo ba anak, kinikilig ‘yang mommy sa pelikulang iyon.

Naku Dad, pasensya na pero hindi pa yata ako ipinapanganak noong ipalabas ‘yun.

Grabe ka naman anak, hindi pa kami ganun katanda ng daddy mo.

Oo nga anak, seksing-seksi pa ang nanay mo at may asim pa!

Tumigil ka nga dyan Dad, nasa harap tayo ng anak mo. 

Ang paborito ko pong pelikula niya ay ‘yung “Sleepless in Seattle”.

Sino naman ang ka-date mo sa pelikulang iyon anak? Sabi ng mommy mo, may nililigawan ka na raw? Kailan ko ba makikilala ang mamanugangin kong si Ria?

Sino naman po ang nagsabi sa inyo niyan?

May maitatago ka ba naman sa nanay mo, anak? Eh daig pa niyan ang FBI sa pagsubaybay sa’yo.

Easy ka lang Dad, hindi ko pa napapasagot ang magiging misis ko.

Paul Xander, tumigil-tigil ka nga dyan. Pag-aaral mo muna ang asikasuhin mo bago ‘yang mga babae.

Si Mommy naman, bini-baby pa ako.

Eh baby ka pa rin naman. Hindi mo pa nga kayang labahang mag-isa ang mga briefs mo! Hahaha!

O sya, sya, sya, tumigil na kayong mag-ina at panoorin na natin ‘yang pelikula.

***

Naputol ang kanyang pagbabalik-tanaw nang biglang tumunog ang kanyang telepono. Nakatanggap siya ng isang text message galing sa kanyang kaibigan – “P’re, dun k nmin antayin s dting tmbayan. Andun n kmi in 15 mins”.

Dahil dito ay dali-dali niyang kinuha ang kanyang varsity bag at isinilid ang family computer, VCD player at mga pekeng bala nito, pekeng Tamagotchi, Brick Game, at Nokia 3210. Napansin naman ng kanyang ina ang kanyang pagmamadali na kung titingnan ay daig pa ang isang lumilimas na kawatan.

Anak, saan mo dadalhin ‘yang mga ‘yan?

Hindi umiimik ang anak.

Anak, saan ka ba pupunta ngayon at hindi ka papasok sa trabaho?

Parang walang naririnig si Paul habang inaayos ang sarili at mga gamit na dala.

Paul, sagutin mo naman ako. Saan ang lakad mo ngayon?

Mommy, may importanteng bagay lang akong gagawin. May lakad po kami ni Marco.

Sa narinig na sagot ni Sheila ay bigla siyang nakaramdam ng galit at kaba.

Sinong Marco, ‘yung walang kuwenta mong kaibigan?! Sasama ka nanaman sa gagong ‘yun? Wala naman siyang naidulot sa’yong mabuti, anak!

Mom, hindi niyo kami naiintindihan.

Anak, noong nasa college ka, ilang beses ka nang muntik mapahamak dahil sa pagsama-sama niyo sa mga rallies. Nakulong ka na. Na-bombahan ng tubig ng mga bumbero. Nahataw na ng mga pulis. Nabato ng pillbox. May nangyari ba sa mga ipinaglaban niyo?! Akala ko ba tumigil ka na dyan?!

Mom, magtiwala ka sa akin. Tapos na ako sa ganito.

Oo anak, alam ko ‘yun. Bakit ka pa babalik sa dati mong gawi? Alam mo namang ayaw ng Daddy mo na sumasama ka kay Marco! 

Last na ito Mommy, promise. Kailangan kong gawin ito.

Anak, please!

Pilit na niyayakap ni Sheila ang anak upang ito ay mapigilan sa pag-alis ngunit ito nagpumiglas. Hinalikan nalang ni Paul sa noo ang umiiyak na ina at niyapos ng bahagya bago ito lumabas ng bahay.

***

Pagdating niya sa kanilang tambayan ay nadoon na si Marco at ang inarkilang jeep lulan ang iba pang mga  raliyista. 

Pare, bilis! Dito na tayo sa harap!

Kumusta p’re? Medyo matagal na rin tayong hindi nagkita ha!

Heto, patuloy pa rin ang pakikipaglaban. Ang daya mo eh, iniwan mo ako sa ere!

Hindi naman sa ganun, p’re. Gusto ko lang ding hindi kinakabahan si Ria at ang mga magulang ko sa tuwing nagkikilos-protesta tayo.

Ayos lang ‘yan PX, basta’t masaya ka, masaya na rin ako. Welcome back!

It’s nice to be back! Hahahaha!

Alam kong hindi mo ito tatanggihan kaya ipinaalam ko kaagad sa iyo ang rally na ito. Ano ba ‘yang mga dala mo, mukhang marami-rami ha?

Ah, konti lang ito. Family computer, VCD player, tsaka iba pang mga gadgets.

Puta p’re, old school ‘yang mga dala mo ha. Naaalala ko pa ‘yang bala mo ng Mario 3 ha. Patingin nga ng laman niyang bag mo!

Ayos ba?

Parekoy, pati ba ‘tong 3210 eh susunugin mo? Astig ito, kahit na hindi made in Finland. Made in China pero naka-acetate naman! Akin nalang ito, mukhang gumagana pa! Hahaha! 

Oo, lahat ‘yan susunugin ko na. 

Eh galing yata  lahat ng  ito sa erpats mo.

Oo nga. Kaya nga susunugin ko na. 

Mukhang may sentimental value pa naman ang mga ito sa’yo.

Galing lahat ‘yan kay erpats. Mga regalo niya sa akin sa mga espesyal na okasyong wala siya. Birthday, graduation, at kung anu-ano pa.

Eh bakit mo susunugin?

Dahil ang mga bagay na ito ang nagpapaalala ng mga panahong wala siya. Hindi kailanman mapapalitan ng mga bagay na ito ang kaligayahang nararamdaman ko kapag nandito siya sa Pilipinas at wala sa China upang magtrabaho. Palagi nalang kaming sa telepono nag-uusap kapag nakakatanggap ako ng mga regalo mula kay erpats. Okay lang naman kahit wala ‘yan, mas hinahanap ko ang presensya niya. Gusto ko nang kalimutan ang mga panahong wala siya sa amin ni Mommy.

***

Kinagabihan ay nasa ulo ng mga balita ang kilos-protestang sinamahan nila Paul at Marco. Inabangan ni Sheila ang balita habang nananalanging wala sanang masamang nangyari sa pagitan ng mga pulis at mga raliyista.

Katatapos lang po ng isang mapayapang protesta dito sa harap ng embahada ng Tsina at kasama ko ngayon ang isa sa mga nakiisa sa tagpong ito. Kapatid, ano ang nais niyong ipahiwatig sa ginawa niyong pagsusunog sa harap ng embassy?

Laking-gulat ni Sheila nang makita niyang ang anak na si Paul ang kasama ng mamamahayag.

Nais po naming ipaalam sa China, sa buong Pilipinas, at sa buong mundo na ang Spratlys at Scarborough Shoal ay pagmamay-ari nating mga Pilipino! Magkaisa tayong lahat na huwag suportahan ang kanilang bansa sa pamamagitan ng hindi pagtangkilik sa kanilang mga produkto.

Hindi ba kayo nangangamba sa babala ng gobyerno ng Tsina na pauuwiin nila ang mga kababayan nating OFWs sa oras na magsunog tayo ng kanilang mga produkto sa harap ng kanilang embahada?

Kung mangyayari man iyon, ang lahat po ng bagay ay may dahilan.

Maraming salamat, kapatid!

Pagkatapos ng panayam ay naibulong ni Paul sa kanyang sarili ang “Dad, sana ay magkasama na tayo nang lubusan para mabuo na ang ating tahanan.”.

Unti-unti namang tumulo ang luha ni Sheila sa kanyang napanood at tunay na nais ipahiwatig ng anak.

ANG AKDANG ITO AY ANG AKING LAHOK SA 2013 SARANGGOLA BLOG AWARDS PARA SA KATEGORYANG MAIKLING-KUWENTO.

Saranggola Blog Awards 

DMCI Homes