Paul, Kevin, and Winnie
Kapag medyo wala akong magawa ay pinapanood ko sa aking laptop ang video ng "Minsan" na kuha sa Final Set ng Eraserheads. Tuwing napapanood ko ito at naririnig ang isa sa pinakapaborito kong kanta ay 'di ko maiwasang tayuan ng buhok sa lahat ng parte ng akong katawang-lupa. Bigla kasing bumabalik sa aking mga alaala ang mga taong sila pareng Ely ang naghahari sa musikang Pinoy. Ang lyrics din ng kanta ay tumatagos sa aking buto at nagsasabing mayroong nakaraan na hindi puwedeng mawala sa isipan.
Taena sa palabok. Ang gusto ko lang tumbukin o sabihin ay likas sa ating mga nilalang ang pagbabalik-tanaw sa kahapon maging ito man ay masaya o malungkot. Katulad nalang ng pagtambay mo dito sa bahay ko; kaya ka napipilitang bumalik-balik dito ay dahil sa may mga kumikiliti sa iyong memories kapag may ibinabato ako sa inyong mga kuwentong walang kuwenta.
Kaugnay ng mga kalokohang sinasabi ko ngayon, gusto kong ibida ang isa sa mga pinakapaborito kong teevee series na ibinigay sa atin ni Bro, ang THE WONDER YEARS. Ang palabas na ito ay isang coming of age na hindi kapokpokan at katarantaduhan kundi isang youth/family-oriented program na may pinaghalong drama at humor. Hindi ito isang "T.G.I.S" o "Gimik" na ang alam lang ay magturo ng mga kajologsan para magmukhang cool.
