Banana-Q That Tastes Like Silver

Mga ka-dekads, ang inyong mababasa ay galing sa aking imbakan ng mga drafts dito sa Blogspot.  Ito sana ang sunod na entry ko pagkatapos ng "Pag-Ibig Ko'y Metal". Hindi ko siya nai-post dati sa kadahilanang baka sumikat pa ulit ang grupong tinutukoy ko.Ngayong laos na sila, puwede ko na sigurong i-share ang kuwento ko.....

Have you ever tasted something that doesn’t taste like it?

My question reminds me of the Lady’s Choice Sandwich Spread commercial which features two school boys where one is ranting over his baon. The other boy tells him, “Isipin mo nalang, ham yan”. Then the boy replies, “Ham nga!”

If there is one thing that I would consider an achievement in my entire internet life, it would be the time that I made my friends and the rest of the cyberspace believe that a band ripped off another band’s song.

I was listening to NU107 one weekend in 2005 when I heard this band played a nice catchy song. Amidst the popularity of novelty songs, one will not resist listening to this nice song from Cebu. Nakakita ako ng konting liwanag for the rise of the Philippine band scene. Matagal-tagal na rin kasing nawala ang magagandang music after ng Eraserheads era. Mabibilang mo nalang that time yung mga may matitinong kanta.

“Stay” ang pinasikat ng bandang Cueshe’t. Halos kasabayan niya ang “The Day You Said Goodnight” ng Hale. Dahil sa pagsikat nila, nabuhay ang bagong generation ng alternative. Their songs were conquering radio stations and pirated CD kiosks.

Nagustuhan ko ang “Stay” and I played that song several times at our inuman sessions. Pero di mawala sa isip ko noon na parang may katunog siya. Hinalungkat ko yung mga CD’s ko. Then I remembered SILVERCHAIR. Pinarinig ko sa barkada kong sila Geline at Mark yung “THE GREATEST VIEW” from their Diorama album. Nagulat din sila. Ilang beses naming inulit-ulit yung chorus kasi katunog nga talaga.

Dun lumakas yung loob ko. Hindi ako nag-iisa. Batang dekada Nobenta kami kaya alam naming ginaya talaga. Hindi ako nagsayang ng oras, kinunsulta ko ang ibang mahilig sa banda, yung mga members ng Rakista. Nilagay ko sa topic yung nararamdaman ko sa kanta ng Cueshe’. Sa akin lang naman nagsimula yung thread na tungkol dito. Humaba ang replies; maraming na-convince, marami ring naasar na fans. Pati yung administrator ng Rakista, gumawa na ng link papunta dun sa “The Greatest Stay” sampler niya para madesisyunan ng listeners kung rip off nga.

Hanggang sa isang araw, napanood ko nalang sa Channel 2 na ipapalabas ni Boy Abunda sa “Kontrobersyal” yung tungkol sa panggagaya. Bad trip, nagkaroon pa tuloy ng free publicity. Well, ganuna talaga. Bad publicity is always a good publicity. Nagkaroon na ng mga mas curious sa kanila kaya lalo pa silang sumikat. May mga naging solid fans at nagkaroon din ng anti-Cueshe’ groups. Madalas silang nai-interview because of that issue.

Ang nakakabuwisit sa bandang yun, may narinig akong tsismis na they are claiming that they are the best band from Cebu. And the worst thing about that gossip, sinabi pa daw nila na ‘di nila kilala ang Silverchair.

Paksyet, kung nabuhay ka noong dekada nobenta at nahilig sa banda, imposibleng ‘di mo alam ang Silverchair. Yung nanay ko nga, alam kantahin yung “Abuse Me”, sila pa kaya?!